Job 5

1 فرياد برمی‌آورند و كمک می‌طلبند، ولی كسی گوش نمی‌دهد. به سوی خدايان خود روی می‌آورند، اما هيچكدام از آنها به دادشان نمی‌رسد. 2 سرانجام در عجز و درماندگی از غصه می‌ميرند. 3 كسانی كه از خدا برمی‌گردند، ظاهراً كامياب هستند، ولی بلای ناگهانی بر آنها نازل می‌شود. 4 فرزندان ايشان بی‌پناه می‌گردند و كسی از آنها حمايت نمی‌كند. 5 محصولاتشان را گرسنگان می‌خورند و ثروتشان را حريصان غارت می‌كنند. 6 بلا و بدبختی هرگز بدون علت دامنگير انسان نمی‌شود. 7 بدبختی از خود انسان سرچشمه می‌گيرد، همچنانكه شعله از آتش برمی‌خيزد.

8 اگر من جای تو بودم، مشكل خود را نزد خدا می‌بردم. 9 زيرا او معجزات شگفت‌انگيز می‌كند و كارهای عجيب و خارق‌العادهٔ بی‌شمار انجام می‌دهد. 10 بر زمين باران می‌باراند و كشتزارها را سيراب می‌كند، 11 فروتنان را سرافراز می‌گرداند و رنجديدگان را شادی می‌بخشد. 12 او نقشه‌های اشخاص حيله‌گر را نقش بر آب می‌كند تا كاری از پيش نبرند. 13 آنها را در دامهای خود گرفتار می‌سازد و توطئه‌های ايشان را خنثی می‌نمايد. 14 روز روشن برای آنها مانند شب تاريک است و در آن كورمال كورمال راه می‌روند.

15 خدا مظلومان و فقيران را از چنگ ظالمان می‌رهاند. 16 او به فقيران اميد می‌بخشد و دهان ظالمان را می‌بندد.

17 خوشا به حال كسی كه خدا تنبيه‌اش می‌كند. پس وقتی او تو را تنبيه می‌نمايد، دلگير نشو. 18 اگر خدا تو را مجروح كند خودش هم زخمهايت را می‌بندد و تو را شفا می‌بخشد 19 و از هر بلايی می‌رهاند.

20 خدا تو را هنگام قحطی از مرگ نجات خواهد داد و در موقع جنگ از دم شمشير خواهد رهانيد.

21 از زخم زبان در امان خواهی بود و از هلاكت محفوظ خواهی ماند.

22 به جنگ و قحطی خواهی خنديد و حيوانات وحشی به تو آسيبی نخواهد رسانيد. 23 زمينی كه شخم می‌زنی خالی از سنگ خواهد بود و جانوران خطرناک با تو در صلح و صفا به سر خواهند برد.

24 خانهٔ تو در امان خواهد بود و از اموال تو چيزی دزديده نخواهد شد.

25 نسل تو مانند علف صحرا زياد خواهند بود، 26 و تو همچون خوشهٔ گندم كه تا وقتش نرسد درو نمی‌شود، در كمال پيری، كامياب از دنيا خواهی رفت. 27 تجربه به من ثابت كرده است كه همهٔ اينها حقيقت دارد؛ پس به خاطر خودت نصيحت مرا بشنو.